بازگشت
افغان ها سر نوشت خویشرا خود باید تعین نماید
محمد عوض محمد عوض

جامعۀ بین المللی باید بخاطر غلبه بالای بنیاد گری ، تروریزم و مبارزه علیه

تولید،تورید و قاچاق موادمخدر از هیج نوع مساعدت دریغ نورزید.

افغانستان همیشه نقطه عطف و توجه ابر قدرت ها بوده و هر زور آ زما

 میخواست افغانستان را زیرقبضه خویش داشته باشد.

همسایگان در طول تاریخ موجودیت افغانستان همیشه میخواستند تا در افغانستان

صلح ترقی و پیشرفت وجود نداشته باشد و همیشه بی ثبات و عقب مانده نگهداشته شود.

از این رو مداخلات قدرت های بزرگ، امپراتوران و جنگ جویان مانند اسکندر مقدونی، جنگیز خان تیمور لنگ و اولاده او، امپراتوری عرب ها، انگلیسها، شوروی و همین اکنون سرد مداران جهان خوار سرمایداری (امپریالیزم)   و کمپ نظامی ناتو با طرفداران و کشورهای زیر تسلط آن به کمیت اضافه از 38 کشور جهان وطن ما را درطی اضافه از ده سال لگد مال ساخته،     عزت، عفت، ناموس، دارا یی و امن را بری مردم ما نمانده- بنام صلح، ثبات ، باسازی،  آزادی و دموکراسی ،کار،ریشه کن   ساختن بنیاد گری ، تروریزم و مبارزه علیه مواد مخدر، مبارزه علیه القایده و ریشه کن ساختن آن از وطن ما آغاز گرشدند.

ولی باید با چشم بینا، به عقل سلیم و مغزسرد بطرف شان بنگریم و بگویم که آیا راستی هم به همین     مقصد به کشور مان سرازیر شدند و یا حرفی دیگری؟ میگو یند شری خیزد که خیرما باشد! درینجا شری بر خاست که خیر شریرها در آن بوده . ولی به مردم ما خیر آن نرسید- طوریکه برای بوجود آوردن خیرو صلاح ملت و مردم و افغانستان از آوان تفکر مداخله در افغانستان و جستجوی منافع غرب و امریکا در این منطقۀ برای حفظ و حراست دایمی منطقه در تحت تسلط خویش و انکشاف خویشرا بطرف کشورهای آسیای میانه -بحیره کسپین ترکمنستان ، قزاقستان و به همین ترتیب بخاطر دور ساختن خطر از استعمال اسلحه دور برد روسیه- کشور های خویشرا و دامنگیر ساختن روسیه را در سرحدات خود و درونش   بدین ترتیب- وبه همین منظور از استراتیژی نظامی با چنین خیال و از لحاظ     اقتصادی منابع سرشار نفت و گاز ،   معادن گوناگون و مدنیت این کشور ها از هرحیث قابل استفاده است - برای آنها و پلان تسلط و تصرف آن صرف و صرفاً از طریق افغانستان در حال حاضر ممکن است! باید گفت امریکایی ها میخواهد افغانستان را بحیث تخته خیز از آن علیه ایران ، چین کشورهای آسیای میانه هندوستان و روسیه مورد استفاده خویش قرار دهند و از آن اهسته  آهسته برای انکشاف خویش و ایجاد تشنجات در منطقه بحیث قرار گاه خویش استفاده بعمل آورند. از این جهت امریکا از دیری زمان به این فکر افتیده تا نه  بخاطر چتر  و ثبات در وطن ما بطوردایمی باقی بمانند ،بلکه این پلان  های کهنهء امریکایی و سی - آی - ای آن بوده که چگونه پل پاه  درین منطقه دریافت نمایند اکنون بهترین وسیله و بهانه و همچنان حاکمیت دست نشانده که  میخواهد به حکومت خویش به زور خارجیان ادامه بدهند و حاکمیت خویشرا با دوستان دیرین  خویش نگهدای نمایند. بی خبر از اینکه این بهانه ها،نیرنگ ها و چالش ها در سیاست و اجتماع افغانستان از سطح آزمایش گذشته و کهنه شده. همسا یگان ما بخصوص پاکستان که هرگاه در افغانستان ثبات  بوجود بیآید مردم افغانستان باز هم ادعای مناطق از دست رفته خویشرا خواهند نمود . مردم پشتون و بلوچ آزادای خویشرا طلب خواهند نمودو تکیه گاه  آنها افغانستان خواهد بود.  دیورند که قرار داد آن سال ها میشود تکمیل و خاک افغانستان یا به قلمر و افغانستان و یا بطور کشور مستقل پشتونستان و بلوچستان آزادی خویش را باید حاصل نمود.

خاطر نشان میسازیم در پاکستان سه نوع حاکمیت موجوداست : یعنی حکومت، اردو، و سازمان استخباراتی پاکستان آی - اس- آی میباشد و هیچ وقت به توافق همدیگر بر سرحل مسله سرحدی افغانستان موافقت نخواهند کرد. در پا کستان حکومت موقتی تشکیل و منهدم میشود ولی اردوی پاکستان بخصوص آی. اس. آی همیشه در حالیکه برمسایل داغ منطقوی با سی ، آی . یی امریکا مساعی     مشترک دارد ولی در مورد افغانستان تحت هیچ نوع فشار نمی خواهند برای صلح و ثبات در افغانستان قدمی را بردارد.در ستراتیژی دیر پای  آن که ادامه جنگ در افغانستان است  مسله سرحدی و خط دیورند را به باد فراموشی نمی سپارد  و ضعف اقتصادی ، نداشتن قواه مسلح  قوی ،     بی ثباتی دایمی ، فقر و بدبختی ، جارو جنجال های درونی کشورما بوسیله آی - اس - آی و همسایگان ما تا مین میگردد. این کار را با استفاده از وسیله های مختلف یعنی استخدام اجنت های قوی ، مصارف پول گزاف، ساختن سازمانهای سیاسی ، استفاده از وسیله دین مبین اسلام و مذهب، ارسال اسلحه وما ین ها و انواع دیگر وسایل جدید و کهنه را مورد استقاده قرار میدهند.درین مسایل ایران هم  دستی کم ندارد. بخاطر جلوگیری از انکشاف امراض  امریکایی و غربی درداخل ایران و جلوگیری از سقوط رژیم خودشان به همچو اعمال مشابه به پاکستان میگذرند.

برمیگردیم به اینکه بعد از جلسه بن    درسال 1371 برسر مسله  از بین بردن القایده و بنیاد گری در افغانستان و منطقه، مبارزه علیه تروریزم ، مواد مخدر ، تامین ثبات ، باز سازی و بپاه ایستاده کردن افغانستان از لحاظ اقتصادی.

دیده میشود که گویا: القایده از بین رفت - تروریزم به اشکال مختلف آن از انتحاری تا مین گذاری و جنگ چریکی و رویاروی از بین رفت. بنیاد گری نیست و نابودشد، ولانه های آن که در پاکستان است از بین رفت، کشت موا د مخدر بدون اینکه از جانب نیروهای موجود خارجی سرمایه گذاری بالای آن صورت میگیرد – دیگر میخواهند گویا نابودشود، صد ها میلیون دالر امریکایی به افغانستان سرازیرشد. بدون اینکه چیزی در افغانستان ساخته شود به بسیار آرامی و بدون سروصدا و بدون جنجال همین طوریکه آمده بود همین طور از طریقی هم پس بیرون رفت و افغانستان دیگرهم باز سازی شد- چراکه خانه های مردم بنابر وضع خراب اقتصادی و فقر ، کهنه، گلی و قابل دید نبوده آنرا هم بوسیله تا نکها ، توپ ها و بمباردمان طیارات و آتشبارها منهدم ساختند تا اینکه خانه های جدید برای خود بسازند . یعنی بازسازی نمایند.

شفاخانه ها و پولی کلنیک ها و ادویه رایگان به مریضان، مواد کوپونی به ما مورین دولتی و کارگران و کارمندان قوای مسلح، تخم بزری به   دهقانان و ماشین آلات زراعتی بطور قرضه برای آنها و تقاعد ویا حدا قل کمک به کلان سالان کمک به کودکان ، حل مسله کوچیان و سایر اقشارجامعه چه ار مغان بود که نه آورد همه و همه دست آوردهای بود و هست که خانه های مردم توسط نیروهای خارجی تلاشی  و بازرسی و افراد آن بنام مشکوک در زندان ها مربوط به خودشان بازرسی و دور از کرامت انسانی با آنها برخورد صورت میگیرد و یا هم بعد از شکنجه های زیادی بی رحمانه به قتل میرسند. خوبترین و خوش چانس ترین آن به گوانتا نامو روان میشود. بالای عروسی- خیرات ، حشرو ختم قرآن عظیم الشان توسط طیارات کشفی دروون بم اندازی میشود تا سرحدی از بین رفتن آخرین فرد که ما شاهد زیادی از همچون اعمال بودیم. حاکمیت و حکومت ما هم تکیه بر مسند قدرت- با افتخار زیاد گاهی این و یا آن عمل این نیرو ها را تقبیح مینماید  و برجنازه هموطنان ما اشک تمساح میریزند. بعد از چندی اعلام میدارند که اینها چتری است برای ثبات در افغانستان بخاطر جلوگیری از تجاوز طالبان ، پاکستان و ایران لازم است تا پایگاه دایمی آن یعنی امریکا در افغانستان موجود و حاکمیت ما را دفاع نمایند.

سوال این است: در افغانستان همه نفوس از بین رفته و هیچ انسان و یا افغان در وطن موجود نمیباشد؟

و یا اینکه اعتماد برافغان صلب شده و حکومت آمده از بیرون هیج کسی را در داخل کشور از خود نمیداند؟

در غیر آن چکونه و چرا میتوانیم هویت ملی خویشرا ،حاکمیت خویشرا ،استقلال تمامیت ارضی ،            ناموس ، عزت و حیثت خویشرا  امانت پدران و اجداد ما را بخاطر منافع شخصی خویش قربانی بدهیم و بپذیریم    تاپایگاه دایمی امریکا و قوت های ناتو در افغانستان باقی و جابجا شود. نخست بیایید سرنام از آزادی خواهان   استقلال طلبان ، غازیان و شهدای استقلال، امان الله خان غازی و غازیان نامدار کشور خط بطلان   بکشیم . معاهده دیورند را برای ابد امضا نماییم . قسمت جنوب عزب افغانستان را به ایران بسپاریم – و افغانستان را دیگر د عوا نکینم و همچنان سرزمین افغانستان را به چند قسمت بربنیاد  های زبانی – مذهبی و ملیتی تقسیم نماییم تا اینکه یکباره نام بکشیم- رئیس جمهورو وزیردفاع ملی افغانستان بجای اینکه بر پل پای اجداد خویش قدم بگذارند و درپی آن ها بروند احمدشاه بابا -میرویس خان هوتکی ، محمد جانخان وردک و ملا مشک میر بچه خان- میر مسجدی خان-امین الله خان لوگری و امان الله خان غازی شوند  برعکس میخواهند مارا غلامان حلقه بگوش اجنبی های آزموده شده بسازند. با طرح ها و پیمان های قبلاً تنظیم شده میخواهند ملت را غافل ساخته بنام پارلمان ومشرانو جرگه توسط وابسته های خویش مهر تایید بر ان  بزنند و نامش را فیصله     ملت بنامند. دوستان برادران ، خواهران ، افغانان ، ملت با غیور و آزادی طلب  ماباید بدانیم که طالب در اصل یک و سیله بود و اکنون هم بحیث وسیله از ان    استفاده صورت میگیرد. درا ینجا جنگ در بین استخبارات و تطبیق پلان های سی- آی - ای و پلان های اجنبی ها هست که نمیخواهند ملت ما آزاد باشد و از ین طریق میخواهند پلان های شوم سیاست های    منطقوی خویشرا ازین طریق توسط   ما و از کشور بیچاره ما بوسیله عناصر فروخته شده و وطن فروش تطبیق نمایند، در غیر آن قوای مسلح کشور ما را تربیت و تقویت آن از لحاظ سلاح و تجهیزات جنگی و کادر متخصص بدون تعصبات دیروزی مجاهد و نمیدانم ملحد و کمونیست و غیره تجهیز و به پای ایستاد نمایند. امکانات مادی و معنوی به افسران  خورد ضابطان و سربازان قوای مسلح ، اردو. پولیس و امنیت ملی در اختیار بگذارند و دموکراسی را در درون دولت و کشور و حاکمیت خویش بوسیله بنیاد گراها تأمین ننمایند . هستند رو شنفکران -  د موکرات ها و تکنوکرات ها و سازمانهای مترقی ، به هروسیله ممکن با دریافت زبان مشترک و وجه مشترک با همدیگر پذیری نه بنام مجاهدین وملحدین  ولی بنام افغانستان و افغان بالای همه گان اعتماد شود و در عمل حاصل آنرا بگیرند نه چنا نیکه د رحرف یک چیزی و در عمل چیزی دیگر یعنی صندوق های ما لامال را از آنطرف مرز آورده و بدون شمار رای و کیل صاحب معرفی شده و نماینده ملت شد و چیزی که میخواهد همان طور نماید. همه شاهد هستند که رای دیگران هیچ حساب نگردید ولی وکیل صاحب که   به پول رای جعلی را خریداری و به صندوق های رای انداخته بود انتخاب شد همه شا هد هستند     و از هیچ کسی پنهان نمی باشد که چه توطیه بزرگی براه افتاد. چقدر شرم آور است . آیا هیچ کسی دراین دنیا این ماجرا را نمی بینند ؟ چراچشم پوشی میکنند و هیچ چیزی نمی گویند ؟ که چه حال بود در پا رلمان – ای جهان کور – وای غربیان و امریکاییان کرو کور – دربین کره خاکی پشه ی بدون نظر   شما حرکت نمی کند و از نظرشما     دور نیست ولی ملت مظلوم افغان و افغانستان را هر روز تمسخر کرده و دیده گان تا نرامی پوشانید. تا ملت ما هنوزهم ذله و از پای بیافتد – تا دیگر تاب و توان گرسنگی ، رنج و درد را نداشته و در دامان شما نا گزیر بیافتد و از شما طلب کمک نمایند- این آه مردم و انسان واقعاً اگر سوز و سوخت داشت و پروردگار الهی اگر موجود بود شما را به جزای اعمال تان خوا هند  رساند . ما مسلمان هستیم عقیده به خداوند یکتا داریم شما درین دهر جزای خرابی های تانرا خواهیددید و آخرت شما تحت ترین   دوزخ خواهد بود. دوستان  وهموطنان  ارقامی وجود دارد که امریکا در 133 کشور جهان  جمعاً به تعداد 865 پایگاه   نظامی که از آنجمله 128 آن مربوط به سیا است دارد. جهان را میخواهند تصرف وسیستم یک قطبی که شکلی دیگری ازتسخیر   جهان است بوجود بیاورد. از اولین پایگاه ان آغاز از ایجاد پایگاه نظامی بحری 1898 بعد از سقوط  رژیم  هسپانیه       بخاطر فشار بالای آن کشور در سوبیگ بی و به بهانه جلوگیری از نفوذ چین در مناطق هندوچین و فلیپین و همچنان بعد از ختم جنگ دوم جهانی جا بجا کردن چندین پایگاه خویشرا در سرحدات جاپان و بحرآرام تاکنون پابرجا باقی ماندند . و در شروع جنگ دوم جهانی ده ها باز جدید دیگری را بنام جلوگیری از نفوذ و دیسانت های چاپانی و جرمنی در امریکای لاتین ایجاد و تا کنون جابجا میباشد. بعد از شکست جرمنی در جنگ دوم – امریکای ها توانست بازهای خویشرا در فرانسه ، جرمنی ، انگلستان و قوای بحری هرسه کشور جابجا و تقویت روز افزون نمایند.

پایگاه های پنتاگون  از دیر زمان بدینسو در ناروی – گرینلند هالند – نیدرلیند – پرتگال – هسپانیه- زیلاند جدید   ترکیه – پانامه – بحرین - قطر – عمان – مراکش ( مروکه    ) – کویت کوریای جنوبی – فلیپین ، عربستان سعودی – سنگاپور –آسترالیا – یوگوسلاوی – بلجیم – ایتالیا – گوام – در هایتی         بعد از زلزله 2010 عراق – پاکستان – افغانستان قرغزستان – تاجیکستان وغیره که از آنجمله یازده    الی   دوزاده هزار نفر پرسونل در انگلستان و ایتالیا و 7300 نفر در کشور های دیگری اروپایی بشمول ترکیه جای بجای میباشند.

 در طی پنجا سال اخیر 188 پایگاه جدید علاوه و اضافه شده که جمعا پرسونل مجموع پایگاهای نظامی امریکا در جهان تا سال 2010 به  1840062 نفر که با مدرنترین اسلحه مجهز میباشند قراردارند البته درین محاسبه عراق و افغانستان شامل نمیباشد . اینها همه از جمله همان پلان های است که امریکا و پنتاکون و سیاه  سالها  در سر خود می پرورانیدن و اکنون مجال خوبی برای تسجیل آن  بدست آورده – از یکطرف ادامه جنگ ، مداخلات همسایگان ، حکومت دست نشانده ، القایده ، تروریزم و مواد مخدر همه بهانه است – که باهم سرمیخورند. بعضی ها میگویند بازها و پایگاها بخاطر امنیت کشورها است! تا از تجاوز بیگانه گان نجات پیدا کنند    یعنی که امریکای ها خون شریک ما هستند. ولی ما میگوئیم آنها اینجا در کشورما با موجودیت خویش با متحدین شان در طی اضافه از ده سال چرا امنیت داخلی را نتوانست بوجود آورد تا چه رسد برای تامین امنیت کشور ما از تجاوز خارجی .

دلایل عدم تامین امنیت کشور ما را میتوان به چند دلیل اینکه ممکن است قصدأ نخواستند یا اینکه نتوانستند که امنیت کشور ما را تامین نماید بناءَ به هردو جهت لزوم موجودیت نیرو های خارجی در کشور ما موثر نبوده صرف میتوانیم یک نتیجه بدست آورد آن اینکه آنها برای بقای خویش ضرورت موجودیت شانرا میخواهند تثبیت نمایند تا در افغانستان بطور دایمی برای امن کشور ما باقی بمانند، آن اینکه نا ارامی دایمی و خون ریزی و ادامه مداخلات و حملات انتحاری مین گذاری و جنگ های چریکی بحیث بهانه بقای  نیروهای خارجی شده میتواند. طالب ها هم وسیله خود شان بوده است ما به این عقیده هستیم تا قوای مسلح   افغانستان را تقویت نموده و بحیث نیروی قوی نظامی که از هرحیث مجهزو برای امنیت کشور موظف گردند یعنی افغانها خود شان باید امنیت خانه خویشرا بدست خود تامین نمایند مردم افغانستان از هر حیث متفاوت با مردمان کشورهای است که در آنجا پایگاه های نظامی ناتو وجود دارد. فرهنگ ما ، عنعنات ما ،کلتور وجامعۀ افغانی حتیَ در دو قریه یکسان نبوده چه با شد که با فرهنگ غرب و امریکای – ناگفته نباید گذاشت افغانها با غربت خویش که با لا یش تعمیل شده مهمان نوازهستند و نیمی لقمه نان خویشرا بالای سفرهَ به قدرو عزت به مهمان میدهند ولی هر گاه مهمان دعوای ذولیت خانه اش را کند آنرا تا سرحد مرگ نمی تواند بپذیرد   و به شگل دیگری جواب میدهد و میگویند یکبار به دنیا امده یکبار میرود. چه پس و چه پیش اما با عزت.  خاطر نشان باید ساخت موجودیت دایمی قوت های امریکایی چطر و ارمغان صلح و ثبات در افغانستان نبوده بلکه در وطن ما جنگ دوام دار  باقی خواهندماند. بنام طالب ، سازمانهای اسلامی – بنیادگرو عده هم دارای احساس بلند ملی و ازادی خواهانه     و غیره ر شد و تکامل خواهند یافت .

مداخله کشور های همسایه بخاطرجلوگیری از نفوذ نیرو های خارجی به قلمر و شان شدت خواهند یافت و به ادامه جنگ افزون خواهند بخشید.

هویت ملی غرورملی و استقلال ملی کشور در زیرسوال قرار میگیرد.

حکومت ها و حاکمیت ها همیشه دست نشانده قوای خارجی خواهد بود

مردم در تعین سرنوشت کشور – وطن – خود و خانواده اش بی اختیار میگردد.

بنام دموکراسی برعکس آن طوریکه حکومات دلخواه و بلی گویان پست   فطرت برسرقدرت میرسند که نه در غم ملت و نه در غم وطن باشد و چیز یکه میخواهند همان طور مینمایند – و در نزد قانون مسوون میباشند . فرهنگ – کلتور – عنعنات و گذشته های تاریخی و پسندیده ما از بنیاد رشه کن خواهند شد و بنام ازادی ، دموکراسی و صدها نام دیگری نسل های آینده را تربیب خواهد نمود که هر گز به بنیاد های خانواده گی . سنن ، عنعنات و فرهنگ اسلامی مطا بقت نخواهند داشت و بطرف بداخلاقی بی فرهنگی ها و صدها امراض مهلک   دیگری گرفتار خواهند ساخت و همه چیز تقلیدی   خواهند بود. امکان و سیع تجزیه افغانستان و تقسیم مردم به ملیت ها قومیت – زبان مذهب و منطقه بوجود خواهد آمد از این رو و حدت ملی صدمه می بیند . فساد  رشوه گیری و رشوه دهی ، بداخلاقی ، غرب گرایی    در خانواده ها با عث از هم پاشیدن خانواده ها اعتیاد به مواد مخدرمشروبات الکولی و غیره – باز کردن بارهای شبانه موسیقی و رقص های بی سیرت و انواع عوامل بی فرهنگی غربی و امریکای را به وطن ما انتقال خواهند داد. قوانین عرفی مدنی و شرعی مفید یکه در کشور ما آنها را به مثابه  حفظ عزت و شرافت انسانی جامعه ما می پزیرند   نقص و  پایمال خواهند شد.

واز سر زمینی افغانستان بحیث  تخته خیز علیه کشور های همسایه ایران هندوستان –چنین آسیای میانه وروسیه  استفاده خواهند نمود و نیز تا از منابع طبعی آنها مستفید گردند.

باید گفت به گونه های مختلف و بارها را ه حل های سالم ، دموکراتیک – وطنپرستانه   وافغانی که منافع ملت ، مردم کشور و سرزمین افغانستان در آن نهفته باشد پیشکش گردیده است اما هیچ نوع توجه به آن نه تنها صورت نگرفته بلکه بر خلاف آن قصدأ و عمدأ عمل صورت میگیرد.

در ارتباط به امنیت ملی افغانستان به تربیت افسران. خورد ضابطان و سربازان و تعلیم و تربیه پرسونل  نظامی در شرایط کنونی موسسات تعلیمی.نظامی و پوهنتون ها،کورس های       قصیر المدت و مسلکی تا سیس     وبازسازی شود  بقدر ضرورت مسلح ساحتن قوای مسلح افغانستان اعم از اردو- پولیس و امنیت ملی افغانستان از لحاظ قوای هوایی زمینی  زر هدار مکانیزه و موتر دار. دادن امکانات معیشت برای پرسونل قوای مسلح وازلحاظ مادی و معنوی و خانواده ایشان کمک های فوری و عاجل برای زخمی ها، معلولین وشهدا بصورت متداوم

حصول اعتماد نیروهای موجود قوای مسلح به آینده خود – فامیل مردم و کشورش از جانب حاکمیت دولتی یعنی اینکه افغانستان به حکومت مردمی پاسخگوی و نیرو مند و دارای ستراتیژی بعدی انکشاف کشور بطرف اهداف بزرگ برای حل مسایل کشوری و بین المللی که همزمان با ایجاد و شرایط امنیتی – ثبات سیاسی و احیای قدرت دفاعی کشور توانایی آنرا داشته باشد و عالیترین و ظیفه خود بداند که ضرورت  اتکای دراز مدت برنیروهای نظامی خارجی برای دفاع از تمامیت  ارضی  خودمرفوع سازد. امنیت دراز مدت کشور ما با یست از طریق اعتماد سازی با همسایگان ما تحقیق یابد در زمینه بدیل امنیت افغانستان بجای پایگاه های نظامی دایمی تضمین بین الملی عدم مداخله در اموریکدیگر با همسایگان تأمین شود و در نهایت زمان خروج نیرهای نظامی خارجی باید تعین و افغانها امنیت خانۀ خویش  را خودشان باید بگیرند.

(مسکو)

 


April 10th, 2011


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
گزیده مقالات